Yanındayım....

Hayat bir sınav derlerdi eskiden
Ama cevaplar yerine soruları aradım hep
Doğru ile yanlış var mıydı?
Gerçek sadece rüyalarda mı yaşardı?

Saatler günler
Günlerse aylar oldu
Her gün gözümü açtığım yeni bir kabus
Her ay ise omzumda taşıdığım hapsedilmiş gözyaşlarıydı

Kimseye duyuramadığım umutsuz haykırışlarım
Günler çoğaldıkça
Etrafımdaki gri duvarlarda yankılanan
Sessiz çığlıklara dönüştü

Her biri kırılp düştü yere
Narin ama aynı zamanda keskin
Zamanla, o çok iyi bildiğim...
Korkunun ıssız tadıyla bütünleşti

Korku arttıkça
Kör gözlerden gelen
Biraz acıma,biraz da küçümsemeyle dolu
Boş bakışlar çoğaldı...

Kimse görmüyor mu?
Cam kırıklarının yazdığı son soruyu
Sen ?....
Oysa ki cevabı kolaydı
O da 'yanındayım' demendi.....