Gri Rüyalar

Uyanmak...
Tereddüt etmeden uyanmak,
Ne güzel şey...
Yeni bir güne,yeni dostluklara,yeni aşklara,
Yeni umutlara...

Ama ya gözlerini açamamak?
Korku dolu çapaklar ardından bakmak bu dünyaya,
Ait hissedememek sabaha,
 Kaybeden ruhların yaptığı bir seçim midir?
Oysa zordur bir kalbin kendi soğuk zincirleri arasında atmayı unutması
Sessizce yalnızlığa mahkum olmak ne cesur bir yastır aslında...

Sızar içinize perdelerden yeni doğan güneşin masum ışıkları,
Ama oluk oluk kanatır yüreğinizi,
Kavurucu gerçekliğiyle
O kuru nem siner gözlerinize...

Karanlığa dönüşür eskiden ılık olan rüzgarlar
Boşluğun fırtınalarına teslim olur ruhunuz,
Tekrar ve tekrar!
Direnmek zordur,eğer günler sadece bir kısır-döngünün parçalarıysa
Onlarındır artık gömdüğünüz her satır
Şiirler örter üzerinizi...
Sonrada kapanır yine o gözler,
Son kez sığınmak için gri rüyaların büyüsüne...